20131206

Merhabalar. okulum bitiyor diye tekrar üzülmeye başladım. vallahi bazen çok garip bi kıza dönüştüğümü hissediyorum. mezun olamayacağım diye koca bir dönem üzgün dolaştım. şimdi mezun olmak üzereyim. yine üzülüyorum. ama TANRIM napayım okulum ÇOK GÜZEL! ya gerçekten. acayip güzeldi bence okul hayatımın her tarafı. herkes. ne bileyim. burayı da okula başlamadan hemen önce açmıştım. okuldaki her şeyi çok iyi hatırlayayım diye. bir de tabi en sevdiğim lise hocam, yaz tamam mı betül? bırakma sakın. dediği için. çok seviyom ben okumayı. yazmayı da. çizmeyi de. kalemleri filan. şimdi marker'larım var acayip, onları da seviyorum. öyle çok sevdiğim için tekrar okumayı planlıyorum. doyamıyorum çünkü. şimdi mezun olunca ikinci dönem her yere başvurmayı planlıyorum. her yer derken.. HER YER yani. bayağı her taraf. ankara'yı çok seviyorum aslında. ama bence ayrılmamızın vakti geldi. bi yandan da para kazanmam lazım tabi. çünkü param yok. aslında var da kendimin yok. şimdi tüm arkadaşlarımın kendi paraları olduğu için benim de olmalı. çünkü mudo'da acayip güzel şeyler var. masalar filan. koltuk. o kadar güzeller ki. onları alabilmeliyim.
bir de bu yazımda merve diye bir kızdan bahsetmek istiyorum. kendisi çok tatlı çok şekerdir. çok da güzel fotoğraflar çeker. fakat ne zaman güzel bir şey söylese nazar değer! o yüzden bazen güzel şeyler söylemesin isterim. ama o hep söyler çünkü o da bizi sever. yine söyledi ve yine, bize nazar değdi. GUD COB merve.

20131105

Selam!
Bu sıralar çok değiştiğimi hissediyorum. Çok düşünüyorum, okuyorum, sürekli bir şeyler keşfediyorum. Kendi hislerime, kararlarıma ve değerlerime bağlı kalmam gerektiğini öğrendim mesela. Kim ne derse desin. Bağlıydım aslında her zaman, ama artık daha sıkı sarılacağım. Çünkü eğer bağlı olmazsan, bazen daha kolay olacağı için vazgeçersen onlar senin değerlerin değil, hobilerin olur sadece. ve ben böyle olsun istemiyorum. O yüzden onları koruyup savunmaya karar verdim. O yüzden güçlü olmam gerekiyor, herkesin olması gerek. Zamanla daha da kolaylaşıyor ama güçlü olması, biliyorum. Sanki kendi yoluma daha yeni girmişim gibi hissediyorum. Hep olmak istediğim yola.. Değişeceğim yine de tabii ki zamanla, herkes değişir. Hep iyiye doğru değişmek istiyorum ama.
Bilmiyorum, çok umutluyum. gelecekten. Sanki hayatıma çok iyi insanlar girecekmiş gibi. gibi de değil aslında. girecekler. Bekliyorum sadece. Zaten bir yerde takılıp kalırsan, şimdiyi göremiyorsun. Ben göremedim hiçbir zaman. İlkokul, ortaokul ve lise günlüklerimden de anladığım gibi hep takıldım bir yerlerde. Geçmişi çok sevdim çünkü. eskiden en yakın arkadaşlar olup da artık olmadığımız tüm arkadaşlarımı mesela. çok var çünkü onlardan. hep onlara takıldım, niye artık hayatımda olmadıklarına üzülüp yeni kimseyi göremedim. Bugüne bir türlü yetişemedim hiçbir zaman. Ama şimdi yetişmişim gibi hissediyorum. Geçmişteki kimsenin hayatımı etkilemesine izin vermemeye karar verdim. Çünkü zaten yoklar ki hayatımda. niye içimde dursunlar. Sadece buna karar verdiğim zaman bile kendimi çok iyi hissetmiştim. Şimdi uygulayabildiğimi görüyorum her gün. En son birkaç ay öncedeydim. Şimdi burdayım. Hayatıma girecek yeni ve mükemmel insanları, olayları, anları bekliyorum. O yüzden çok umutluyum.
Çok fazla şey yapmak istiyorum bir de. O kadar çok hayalim var ki her zamanki gibi. Onlara ulaşmak için bir şeyler yapıyorum ama artık. Dürüst oluyorum bir kere, kendime ve etrafımdakilere. Ne yapmak istediğimi söylüyorum. Yapamam belki diye içime atmıyorum. Başarısızlık kaygısı vardı hep bende. İyi bir şey olduğunu düşünüyordum bu kaygının. hep başarılı olmamı sağlıyor filan. Ama sonra okulum uzadı ve salak gibi kötü bir dönem geçirdim. Çünkü kendimi hiç bu kadar başarısız hissetmemiştim. Şimdi düşünüyorum da, evet uzadı. şu anda hala okula gidiyorum. Ama hayatımın o kadar küçük bir bölümü ki. o kadar önemsiz ki. başarısız oldum ama hiçbir şey değişmedi. O yüzden artık hayallerimin gerçekleşmemesinden korkmuyorum. Belki başarısız olabilirim diye denemekten korkmuyorum. Bir yere yazıp her gün bu hayallerim için bir şey yapmak istiyorum. Daha bunu pek uygulayamadım aslında hahah ama bunda da kararlıyım.
Oldukça kısa bir sürede ve aniden, aklımda hiç böyle şeyler yokken bu kararları verdim. Belki herkes geçiyordur böyle bir dönemden. Belki bazılarının tüm hayatına yayılıyordur bu tip kararlar, farketmiyorlardır bile, bilmiyorum. Ama burayı okuyup da birazcık kendileri hakkında düşünenler varsa diye yazıyorum. Korkmayın, dürüst olun, istediklerinizi belirleyin, peşinden koşun. ne kadar uzağa gidebileceğinizi görün. ne bileyim o kadar özgürüz ki. kimse için bir şeyinizi değiştirmek zorunda değilsiniz. bir şeylerden vazgeçmek zorunda değilsiniz. herkes olduğu gibi çok güzel. istediğiniz yere gidin, istediğiniz gibi giyinin, istediğiniz gibi biri olun. kararlar verin ve en önemlisi bunlara bağlı kalın. zamanla daha kolay olacak zaten. kendinizi kötü hissettiren hiçbir şeyi hayatınızda tutmayın. o sizin hayatınız. iyi bakın.

20130811

abla?

-abla, uyumanın sırları ne?
-gözlerini kapat. içinden 100'e kadar say. ama her 100e geldiğinden tekrar 1'den başla.
-tamam.

(..seksenbir sekseniki seksenüç)
-abla, bu ses ne?
-kelebek uçuyor.
-öldüreyim mi?
-öldür.
-ama kıyamam ki.
-zaten yarın ölecek.
-hayatının yarısını almış oluruz o zaman.
-noldu uyuyamadın mı?
-seksenüçteydim tam. yüzseksenüç ama.
-çok yavaş sayıyorsun. hızlı sayman lazım. aralarda bir şey düşünmezsin böylece.
-tamam.

(..osbirosikiosüçosdörtosbeşosaltıosyedi)
-abla?
-olmadı mı?
-hayır.
-bak sırtüstü yat. ben sırtüstü yatınca hemen uyuyorum.
-tamam.
-kolunu da başının üstüne koy. hayır, öyle değil. gözlerinin üstüne.
-tamam.

(..uyicamuyicamuyicamuyicam)
-abla? kelebek gitmiyor.
-mutfağın ışığını yak, belki oraya gider.
-tamam. ama çok aydınlık oldu.
-o zaman kapatalım.
-bak şimdi. çok yorgunmuşsun. oh sonunda yatabilmişsin yatağa.
-evet. final dönemindeymişim. projem sonunda bitmiş.
-hıh evet. çok uğraşmışsın. o yüzden acayip uykun varmış.
-tamam.
(birikiüçdört...)

20130425

Ders çalışmamak için o kadar anlamsız hareketler yapıyorum ki.. Autocad'de projemi çizmem gerekirken birden kendimi bu seneki mutluluk tablomu çizerken buldum. Her zaman sakin sakin ilerleyen mutluluk tablomun bu seneki hali:

Tanrım, bu sene çok garip bi sene.

20130306

çokmavi

Hayat bu sıralar bana çok garip.
Eylül'de sayamadığım kadar çok dersten kalınca hiç de üzülmemiştim. Gayet mutluydum. Gülmekten sürekli sesim kısılıyordu.
Şimdi ise, meğersem sadece sayabildiğim kadar, yani 2 tane dersten kaldığımı öğrendim. Sayabilirmişim demek ki. O kadar gereksiz ve basit dersler ki bunlar bide. Okulumun uzamasına hiç de gerek yokmuş. Şubat'ın başında öğrendim bunu da. Başarılı olmuşum; ama 1 aydır üzgünüm. Hasta olduğum için sesim kısıldı bu sefer.
Erasmus bittiğinden beri çok garip şeyler oluyor hayatımda.
Şubat'ta güvendiğim insan sayısını "tüm insanlar-1" olarak değiştirmiştim. Ama gittikçe tüm insanların da azaldığını farkediyorum.
Özlediğim o kadar çok kişi var ki. ve o kadar çok yer. ve an. Mesela bugün okula gittim, bitti. Şu anda okulu özlüyorum, yarın sabah olsa da gitsem mesela. Yan odamdaki ablamı özlüyorum. bi de Selena'yı. küçük olmamızı. erasmus'la ilgili her şeyi özlüyorum. her yeri. ve her anı.
Kızlar depresyona girince saçlarını kestirirlermiş. sevgililerinden ayrılınca filan. Ben buna hiç inanmıyorum. Saçlarımın ilkokuldan beri en kısa halinde olması bence bundan değil. Çünkü içimdeki birtutammavi bu sıralar sadece birtutam değil. Çok fazla. O yüzden saçlarımdaki birtutammaviliği azaltmaya çalışıyorum. Belki içimdeki de azalır diye. Elimde olsa tümmaviyi keserdim, ama saçlarımın bu kadar kısa olması için cesaretim yok sanırım. Sadece mavi kalemler yerine kahverengi kalemler tercih ediyorum.
Buraya böylesi üzüntülü yazı yazmak istemiyordum hiç. İlk defa yazdım sanırım. İlk defa böylesi üzüntülü hissediyorum. Ama bu sıralar ne zaman böylesi üzüntülü olsam, babam birden karşıma çıkıp göz kırparak bana çikolata veriyor. Böylesi üzüntülü olduğumu anlıyor mu bilmiyorum; ama çok işe yarıyor. birden hemen çok sevinçli olmaya başlıyorum.

20130121

20 Ocak 2011-Beytepe

20 Ocak 2012-Genova

20 Ocak'lar hep çok tatlı.