kırmızı bağcıklı mor ayakkabılarım

Çiçekli ayakkabılarımın olmasını çok istemiştim. Kırmızı bağcıklı mor ayakkabılarım yerine hep çiçekli ayakkabı giymek istemiştim. Kırmızı bağcıklı mor ayakkabılarım çiçeksiz diye onları sevmiyordum. Giymek istemiyordum. Yolda bazen ayakkabılarıma bakıyordum. Keşke diyordum, keşke. bunların yerine çiçekli ayakkabılarım olsa... Üzülüyordum. Çiçekli ayakkabılarım yok diye kırmızı bağcıklı mor ayakkabıma sinirleniyordum. Sanki onun bir suçu varmış gibi...

Şimdi. Sağıma bakıyorum, soluma bakıyorum. Yatağımın altına bakıyorum. Teyzemi arıyorum. Anneme söylüyorum. Kırmızı bağcıklı mor ayakkabılarım yok. Çantalara bakıyorum. Çekmecelere bakıyorum. Hepimiz kırmızı bağcıklı mor ayakkabımı arıyoruz. YOK. Bulamıyoruz. Ayakkabılı anılar geliyor gözümün önüne. 'Ay', demişti birisi ayakkabılarıma bakıp, 'sen ne garip bi kızsın.' 'Bu kızın ayakkabıları çok güzel lan! Nerden buluyorsun bunları böyle!' demişti başka birisi. Kırmızı bağcıklı mor ayakkabılarım bana çok iyi davranmıştı. Bense ona haksızlık etmiştim. Çiçekli ayakkabıları daha çok sevmiştim. Şimdi ikisi de yok.

Kırmızı bağcıklı mor ayakkabılarım bana kızmış, ondan gitmiş sanırım. Geri gelsin. Çiçekli ayakkabı istemiyorum artık. :(((