20101119

ay

koca penceremden gözüken tek şey, parlamak için geceyi bekleyen ay'dı. kafamı kaldırdım, eğdim, biraz uyudum, tekrar baktım. gitgide sağa kayıyordu. ay penceremden çıkmak üzereydi. gitmesin istedim. o gidince bir şey kalmayacaktı pencerede. sola gittim ben de biraz. heh. tam ortada yine. o sağa giderken, ben sola doğru onu kovalıyordum. biraz daha uyudum, dudağımı kemirdim, kafamı kaldırdım. ay. artık parlıyor, gece olmuş. penceremden çıkmak üzere yine. solda yer kalmamış. gözümü diktim, gidişini izledim, hiç kırpmadım gözümü, yaşardı. yavaş yavaş kayboldu ay. yaşardı. şimdi gerçekten yalnızım. karanlık ve yıldızsız bir gece. sırıttım. geçmişi düşündüm ve sırıttım. gözüm yerdeyken, ay geldi aklıma. gündüz gördüğüm ay, daha parlamıyordu o zamanlar. önünü ve arkasını hatırladım. koca penceremden gözüken tek şey, ay değildi. bulutlar vardı. yeryüzünde en çok sevdiğim şey. bulutlar. gece olunca aradım, göremedim bi türlü. sahi. gündüz de görememiştim ben onları. kafamı eğdim. sırıttım.

4 yorum:

FFatiHH dedi ki...

göğe bakma durağında inecek var :)

birtutammavi dedi ki...

ehe. hoşgeldiin, gel biraz da birlikte bakalım o zaman. :)

xyz dedi ki...

İşte Turgut Uyar seven insan böyle güzel anlatır.Saygıyla eğiliyorum önünde:)

birtutammavi dedi ki...

oy, çok teşekkür ederimm, mutlu oldum. :)