çok

okulum açılıyo bu hafta.

ankara'ya soğuk geldiği hafta bizim okulun açıldığı haftadır zaten.

dört ay boyunca

aklımda, yarım kalan guaj boya vardı.

yapmam gerekiyodu. ama o

gözümde büyüdü de büyüdü, yatağımın altında duran, arada beni arkadan ittiren dev maviye dönüştü.

şimdi tek umudum hocanın aklına gelmemesi.

sonra maket yaptım bir sürü, yepyeni. ayakta duramıyolar.

diğerleri de yavaş yavaş kırılıyolar, bana herhalde. kutudan başka koycam yerim yok. napiyim.

dört ay boyunca

ellerim renklendi. gözlerim beyazladı.

bi tane orgum oldu.

iki tane fotoğraf makinam.

36 pozun 30'u yandı.

saçlarım çok kısaldı, yeniden mavildi.

çok güzel şarkılar dinledim. gökyüzünün ne kadar büyük olduğunu otobüsteyken anladım.

çok acıktım, çok yedim. yeni gözlüğüm, yeni telefonum oldu.

iki arkadaşım birbiriyle küstü. biri diğeri için hala çok meraklı iki arkadaşım. küstü.

'çok'larla dolu bi mail aldım. sevindim. kağıda yazdım. dosyama koydum.

bi daha vazgeçtim. vazgeçtiğimi unutmamayı diledim.

annemi öptüm babamı öptüm ablamı öptüm.

çok şarkı söyledim. az utandım.

artık okula hazırım.

kalemlerimi özledim.