eniyiarkadaş

birini uyurken izleyebiliyorsanız, o kişi çok değerlidir sizin için. ve böyle birine sahip olduysanız çok şanslısınızdır. bulmak zordur çünkü onu.
geçenlerde okudum bi yerde.
aklıma sadece bir kişi geldi.
başını sıraya koymuş uyuyordu karşımda. bir süre izledim. gözlerini açarsa gözlerimi kaçırmak zorundaydım. korkarak izledim.
çünkü yıllaaar önce küsmüştük. çocuk gibi. evet. çocuktuk zaten o zamanlar. tüm anılar canladı önümde izlerken.
bana aldığı hediyeyi açtığım için bas bas bağırması, küfürler etmesi. el ele yürüyoruz diye lezbiyen muamelesi görmemiz. ismini karıştırdım diye 3 gün konuşmaması. ablası sigaraya başladı diye bağıra bağıra yerlerde ağlaması. sadece bana. zayıflayıp dansçı olsun diye beraber merdivenlerden inip çıkmamız. hala dolabımda duran renkli eteği. her gün ikiye bölünen peynirli ekmek ve bir çilekli max. en kötü zamanda birden parmaklarında bantlarla yanımda bitiveren ve pencereden, dışarıda voleybol oynayan sevdiceğe salladığımız 2 el. her şeyi unutturan aldığımız karşılık. sevinç. en kötü zamandaki sevinç.
ve arkasına dönüp merdivenlerden inmesi. benim de çıkmam.
beni bıraktığı kişiye onu sakın üzmiceksin dedi. ama o hep üzdü beni. haberi yok.
doğumgünlerinde sadece içimden mutlu yıllar diye bağırdım son yıllarda. içten. her zaman mutlu olmasını istediğim insan sayısı azdır. ablam filan. bi de o.
umarım çok mutlu olur. zaten hep mutludur o. ama biliyorum içinde onu huzursuz eden bir şeyler var hep.
bana artık ihtiyaç duymasa da ve hatta bi daha onu hiç göremicek olsam da, hep yanındayım ve hiç unutmicam.
çünkü uyurken izleyecek kadar çok sevebileceğim insan az olacak hep.
o yazıyı okurken farkettim o zamanlar benim için ne kadar değerli olduğunu, ne kadar şanslı olduğumu.
bi kere kaybettim bi daha kaybetmicem.
hala değerli çünkü. hem de çok.
o benim -eskiden- sahip olduğum en iyi arkadaşım.


bu okunduktan sonra unutulmak üzere yazıldı. evet. aynı siyah süt gibi. elif şafak'a selamlar. severim kendisini.