bugün uyuyamadım bi türlü.
ablam şööyle bi esnedi. sonra "al bak sana uykumu verdim, hadi uyu." dedi.
eliyle havayı yakalayıp bana atıyomuş gibi yaptı.
sonra uyudum hemen.
peki nasıl oldu.
esneyince, vücudumuzdan uykumuzu çıkarıyoruz aslında. sabah uyanınca mesela, esneyip uykuyu çıkarmadan kendimize gelemiyoruz ve kimbilir o çıkardığımız uyku havada nereye gidiyo, kimin suratına yapışıp uykusunu getiriyo?
ablam da başkasına gitmesin diye zaten tuttu bana yolladı onu.
ve hepsi bundandır ki, karşında birisinin esnediğini görürsen sen de esnersin. direk suratına çünkü. sonra sen esneyince o da esner. filan.
böylece karanlığa gün gibi doğdum. bilirsin, bugünlerde kafam çalışıyo.
